Zastanawialiście się kiedyś czy ciekawość jest dobrą cechą? Albo może wadą w osobowości człowieka? Myślę, że ciekawość ma dwie strony i każda osoba ma coś w zanadrzu. Lepszą stroną ciekawośći jest to, że poprzez nią możemy dowiedzieć się co ktoś myśli, czuje, uważa, co robił, co będzie robić, albo jakie ma problemy. Są ludzie, którzy ukrywają bardzo wiele w sobie, nie chcą nic nikomu mówić i często jest tak, że po prostu ludzie sie nie interesują. A rozchodzi się tu o zwykły przejaw miłego zainteresowania drugim człowiekiem. Jest jednak druga ciemniejsza strona zainteresowania. Rozchodzi się o to, że gdy ktoś zas wypytuje wielu rzeczy, nie robi tego z własnej inicjatywy tylko z chęcią wydobycia od nas informacji dla swoich korzyści. Trafiamy na wielu ludzi i dobrych i złych. To od nas zależy które osoby wpuścimy do naszego życia, ale czasami nie mamy na to wyboru i pojawią się ludzie, którzy za wszelką cenę chcą nas zniszczyć, pokazując nam twarz przyjacielską oraz szczerą do bólu. A to działa na nas w ten sposób, że potrafimy oddać to zaufanie do granic wytrzymałości. Nasze sumienie podpowiada nam, że to jest dobre. Myślę, że na to bardzo powinniśmy uważać, ale nie chodzi o to żeby wszystkich sprawdzać od góry do dołu(chociaż i czasami to jest dobre:)
Postanowiłam wplec trochę morału do tego posta, ponieważ nie chciałam go tak dodawać na sucho. Zaczął się weekend, co oznacza kolejne sprawy do załatwienia, zero odpoczynku i nauki po... hm, bardzpo dużo.Jutro wybieram się do szkoły, ponieważ są rozgrywane mecze z piłki siatkowej i będę robiła zdjęcia, które potem zostaną wywołane. Myślę, że fajne doświadczenie. Jeżeli chodzi o szkołę, to z materiałem się wyrabiamy na spokojnie, ale zaczynają się powtórki do egzaminu i to mnie coraz bardziej stresuje. Nie wiem jak mi pójdzie, ale na razie nie chciałabym zawracać sobie tym głowy, bo to bez sensu. Bardzo bym was prosiła,żebyście dawali mi pomysły na posty w komentarzu. Miłego weekendu!:)
pozdrawiam Filipa z Kalisza!